بیرون رویه

لغت نامه دهخدا

بیرون رویه. [ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) سمت خارجی. جهت بیرونی. مقابل درون رویه. جانب وحشی. طرف بیرون. ( یادداشت مؤلف ). مقابل جانب انسی.

فرهنگ فارسی

سمت خارجی ٠ جهت بیرونی ٠ مقابل درون رویه ٠ جانب وحشی ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس