بیره رفتن

لغت نامه دهخدا

بیره رفتن. [ رَه ْ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) بی راه رفتن. از راه غیرعادی رفتن. بیراهه رفتن :
بفرمود پیران که بیره روید
از ایدر سوی راه کوته روید.

فردوسی.

بی راه رفتن . از راه غیر عادی رفتن . بیراهه رفتن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید