بیرخ. [ ب َ رَ ] ( اِ ) این کلمه دربیت زیر ( لباب الالباب ج 1 ص 242 ) از محمدبن بدیع نسوی آمده و مؤلف آنرا با تردید ذکر کرده و ارجاع به بیدخ داده اند، و بیدخ بمعنی اسب تیزرو است : که گر ز ابر قبول تو شبنمی یابد ز مرغزار مراد تو برکشد بیرخ.
