بیرام شاه

لغت نامه دهخدا

بیرام شاه. [ ب َ ] ( اِخ ) بیرام بیگ. از امیران و ندیمان معروف سلطان اویس جلایر. وی مورد محبت و التفات مخصوص سلطان اویس بود و سلطان نسبت به او محبتی نزدیک بسرحد عشق داشت. چنانکه وقتی در مجلس عشرت از سلطان سرکشید و از تبریز به بغداد رفت سلطان طاقت هجرانش نیاورد چند کس از امیران بفرستاد تا او را باز به تبریز آوردند. بیرام بیگ از افراط در شرابخوارگی در 769 هَ. ق. وفات یافت و سلطان در مرگ او سخت اندوهگین شد. سلمان ساوجی مثنوی فراقنامه را در بیان عشق سلطان و بیرام بیگ نظم کرده است. ( از دایرة المعارف فارسی ).

فرهنگ فارسی

یا بیرام بیگ ٠ از امیران و ندیمان معروف سلطان اویس جلایر ٠

دانشنامه آزاد فارسی

(یا: بَیرام بَیگ) از امیران و ندیمان معروف سلطان اُویس جَلایر. بیرام شاه از جانب اویس بار اول یک سال در 761ق و بار دیگر در 776ق به سبب عصیان خواجه مرجان همراه اویس به بغداد رفت و در فتح آن جا شرکت کرد. پس از آن نیز سلطان اویس را در جنگ آذربایجان و تسخیر شروان و دستگیری ملک کاوس، حکمران آن ناحیه، همراهی کرد و پس از دستگیری او را نزد اویس برد. بیرام بیگ از افراط در شراب خواری وفات یافت. ظاهراً سلطان اویس سخت شیفتۀ بیرام بیگ بوده است؛ چنان که پس از مرگ او به شدت اندوهگین شد. سلمان ساوجی مثنوی فراق نامه را در شرح داستان دلدادگی سلطان اویس به بیرام بیگ سروده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس