بیرام خان محمد

دانشنامه آزاد فارسی

بیرام خان محمد «خان خانان».
بَیرام خان، محمّد «خان خانان» ( -۹۶۸ق)
از امرا و وزرای معروف سلسلۀ تیموریان هند. پسر سیف علی بَیگ از طایفۀ بهارلو بود و در شانزده سالگی به خدمت ظَهیر الدّین بابُر و همایون شاه درآمد و به پیشنهاد وی، همایون شاه در ۹۵۰ق به ایران پناهنده شد و خود نیز او را همراهی کرد. شاه طهماسب اول در ایران به وی خطاب «خانی» داد و وقتی همایون شاه در ۹۵۳ق قندهار را تصرف کرد، بیرام خان را به حکومت این شهر گماشت و لقب «خان خانانی» به او داد. همایون در ۹۶۳ق منصب اتابکی شاهزاده اکبر را نیز با خطاب «خان بابا» به او اعطا کرد. پس از درگذشت همایون (۹۶۳ق)، بیرام خان با ابتکار و سرعت عمل، اکبر را بر تخت نشاند و خود اختیار کامل امور را در دست گرفت اما در ۹۶۷ق اکبرشاه، بیرام را از مقام وزارت خود عزل کرد. او نیز در مخالفت با اکبرشاه راهی پنجاب شد، اما در جنگی که بین بیرام و لشکریان اکبر روی داد، شکست خورد. با این حال، مورد عفو و الطاف اکبرشاه قرار گرفت. سرانجام در پَتَن گُجرات، طی حملۀ افغانان کشته شد. بیرام، شیعه و از قریحۀ شاعری بهره مند بود. دیوان اشعارش به چاپ رسیده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس