بیذو

بیذُوُ
بیذُوُ(یا: ابوزیدآبادی)، زبان مردم روستای بوزآباد و روستاهای اطراف آن در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی کاشان در کنار گویش های ابیانه ای، فریزندی. جوشقانی، کشه ای، قهرودی و نطنزی. در شمار مجموعة گویشی مرکزی در گروه شمال شرقی قرار می گیرد. نام رسمی دولتی روستای نامبرده ابوزیدآباد و زبان آن ابوزیدآبادی است. پیوند بیذوی با زبان های دیگر ایرانی به ویژه پهلوی اشکانی آشکار است. مصوت های این گویش عبارت اند از: a, e, i, o, u, ü و مصوت های بلند مربوط به آن ها. برخی از ویژگی های این زبان بدین شرح است: صامت ها علاوه بر صامت های فارسی، w را نیز دارند؛ تمایز جنس مؤنث و مذکر وجود دارد؛ پسوند تصغیر مبین جنس دستوری است؛ مضاف پیش از مضاف الیه قرار می گیرد و در صورتی که مضاف یا مضاف الیه مختوم به aـ باشند، aـ پایانی تبدیل به eـ می شود؛ صفت بر پایة جنس تغییر می کند.