بیدپای

لغت نامه دهخدا

بیدپای. ( اِخ ) ( پیلپای ) نام برهمن افسانه ای که داستانهای قدیم هند را بازگو میکرد. اسم وی در کلیله و دمنه آمده است. ( فرهنگ فارسی معین ). بمعنی بیدبا. ( آنندراج ). یکی از حکمای هند از ندمای دابشلیم. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بیدبا و بیدپا و رجوع به یشتها ج 2 ص 35 و تاریخ ایران باستان ج 3 ص 2324 ( حاشیه ) و شرح حال رودکی ص 587، 523، 845، 856، 882، 886 و 910 شود.

فرهنگ فارسی

برهمن افسانه یی که داستانهای قدیم هند را باز گو می کرد . اسم وی در کلیله ودمنه آمده .
نام برهمن افسانه یی که داستانهای قدیم هند را بازگو میکرد ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس