بیدواز

لغت نامه دهخدا

بیدواز. [ بیدْ ] ( اِخ ) نام کوهی است از ولایت ماوراءالنهر. ( برهان ) ( رشیدی ) ( انجمن آرا ). کوهی است در ماوراءالنهر که بعظمت مثل بوده است. ( فرهنگ فارسی معین ).و نیز رجوع به لباب الالباب ج 2 ص 171 شود :
همچون کلاهگوشه نوشیروان مغ
برزد هلال سر ز پس کوه بیدواز.
روحی ولوالجی.
بر جود تو حباب بود بحر قیروان
بر حلم تو پشیزه بود کوه بیدواز.
رضی الدین نیشابوری.

بیدواز. [ بیدْ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان میلانلو بخش شیروان شهرستان قوچان و 528 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس