بیدِلِ مازندرانی، محمّد ( ـ۱۲۸۹ق)
(یا: بیدل کرمانشاهی) ملقب به حسان الائمه و استاد الشعرا، شاعر ایرانی. اصلش از مازندران بود، اما در کرمانشاه زاده شد. زمانی که حشمت الدوله محمدحسین میرزا حکمران کرمانشاه بود، بیدل در دستگاه او منصب ملک الشعرایی داشت. پس از کناره گیری از کار دیوانی، یکسره به مصیبت نگاری روی آورد. در ادب فارسی و عربی و علم عروض استاد بود و مادۀ تاریخ را بسیار نیکو می سرود. از آثارش: مثنوی دستان ماتم در مقتل؛ تحفةالذاکرین، در مراثی (تهران، ۱۲۸۰ق)؛ دیوان اشعار؛ عسر و یُسر در نظم حکایات کتاب فرج بعدالشدة؛ ربیعیه در علم صرف.
(یا: بیدل کرمانشاهی) ملقب به حسان الائمه و استاد الشعرا، شاعر ایرانی. اصلش از مازندران بود، اما در کرمانشاه زاده شد. زمانی که حشمت الدوله محمدحسین میرزا حکمران کرمانشاه بود، بیدل در دستگاه او منصب ملک الشعرایی داشت. پس از کناره گیری از کار دیوانی، یکسره به مصیبت نگاری روی آورد. در ادب فارسی و عربی و علم عروض استاد بود و مادۀ تاریخ را بسیار نیکو می سرود. از آثارش: مثنوی دستان ماتم در مقتل؛ تحفةالذاکرین، در مراثی (تهران، ۱۲۸۰ق)؛ دیوان اشعار؛ عسر و یُسر در نظم حکایات کتاب فرج بعدالشدة؛ ربیعیه در علم صرف.
wikijoo: بیدل_مازندرانی،_محمد_(_ـ۱۲۸۹ق)