بیدره

لغت نامه دهخدا

( بیدرة ) بیدرة. [ ب َ دَ رَ ] ( ع مص ) انبارانبار کردن گندم.( از منتهی الارب ): بیدر الطعام بیدرة؛ انبارانبار کرد گندم را. ( منتهی الارب ). خرمن خرمن کرد گندم را. ( ناظم الاطباء ). کومه ای توده کرد گندم را. ( از قاموس ).

بیدرة. [ ب َ دَ رَ ] ( اِخ ) رجوع به بدرالدین بیدرة شود.

بیدرة. [ ب َ دَ رَ ] ( اِخ ) از قرای بخاراست و عده ای بدان منسوبند. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

از قرای بخاراست و عده ای بدان منسوبند

پیشنهاد کاربران

بپرس