بیدبا

لغت نامه دهخدا

بیدبا. ( اِخ ) بیدپای. نام حکیمی زاهد که واعظ رای دابشلیم راجه هند بود. ( غیاث ) ( آنندراج ). مؤلف کتاب کلیله و دمنه است علی المشهور. رجوع به بیدپا و بیدپای شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس