بیداد کشی

لغت نامه دهخدا

بیدادکشی. [ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) تحمل ظلم. ( یادداشت مؤلف ) :
خواری خلل درونی آرد
بیدادکشی زبونی آرد.
نظامی.

فرهنگ فارسی

تحمل ظلم

پیشنهاد کاربران

بپرس