بیداد پیشه

لغت نامه دهخدا

بیدادپیشه. [ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) که بیداد و ظلم پیشه دارد. ستم پیشه. بیدادکیش. ظلم کننده و ستم کننده. ( ناظم الاطباء ) :
دو بیدادپیشه به پیش اندرون
به بیداد خود شاه را رهنمون.
نظامی.

فرهنگ فارسی

که بیداد و ظلم پیشه دارد ٠ ستم پیشه ٠ بیداد کیش ٠ ظلم کننده و ستم کننده ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس