بید هندی. [ دِ هَِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از بید است که در بیشه های مازندران باشد و از میوه آن دوشاب گیرند. خلاف هندی. رجوع به هندی شود: اضاء؛ بیشه بید هندی. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
نوعی از بید است که در بیشه های مازندران باشد و از میوه آن دوشاب گیرند ٠
