بید موله. [ دِ م ُ وَل ْ ل َه ْ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یعنی بید طبری و در شرفنامه یکی از اقسام هفده گانه بید است. ( از رشیدی ). بید مجنون. بید ناز. قسمی بید که شاخها بسوی زمین آویخته دارد. ( از یادداشت مؤلف ). بید مشک. ( انجمن آرا ). بید نگون. بید مجنون. بید معلق. ( یادداشت مؤلف ).رجوع به ترکیبات بالا و بید مجنون و بید معلق شود.
فرهنگ فارسی
یعنی بید طبری و در شرفنامه یکی از اقسام هفده گان. بید است . بید مجنون .
