بید خوردگی

لغت نامه دهخدا

بیدخوردگی. [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) حالت بیدخورده. ازهم گسیختگی و ریختگی پرزهای پارچه پشمی یا قالی و قالیچه که بسبب افتادن کرم بید پیدا شود.

فرهنگ فارسی

حالت بید خورده . از هم گسیختگی و ریختگی پرز های پارچ. پشمی یا قالی و قالیچه که بسبب افتادن کرم بید پیدا شود .

پیشنهاد کاربران

بپرس