بیخله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) بمعنی بخله است. ( اوبهی ) ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). خرفه. قرفخ. رجله. بقلةالحمقاء. مویز. آب محله. تخمگان. پرپهن. ( حاشیه فرهنگ اسدی ) ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به خرفه و پرپهن شود.
فرهنگ فارسی
بمعنی بخله است ٠ خرفه ٠ فرفخ ٠ رجله ٠ بقله الحمقائ ٠ مویز آب محله ٠ تخمگان ٠ پر پهن ٠
