بیخریداری

لغت نامه دهخدا

بیخریداری. [ خ َ ] ( حامص مرکب ) بی رونقی. کسادی :
بهر درم سر همت فرو نمی آید
ببسته ام در دکان ز بیخریداری.

سعدی.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید