بیخ کردن

لغت نامه دهخدا

بیخ کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ریشه دواندن :
درخت کرم هر کجا بیخ کرد
گذشت از فلک شاخ و بالای او.
سعدی.

فرهنگ فارسی

ریشه دواندن

فرهنگ معین

(کَ دَ ) (مص ل . ) ریشه دوانیدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس