بیجاذق

لغت نامه دهخدا

بیجاذق. [ ذَ ] ( معرب ، اِ ) یک نوع سنگی شبیه به یاقوت. ( ناظم الاطباء ). بیجادق. معرب بیجاده. رجوع به بیجاده شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس