بیجاده قلوب. [ دَ / دِ ی ِ ق ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از سخنان نغز و نظر اولیا و هم عشق خوبان و آنچه دل کشاند بسوی و جانب خود. ( انجمن آرا ).
