بیتینی و پنتوس

دانشنامه عمومی

بیتینی و پونتوس ( به لاتین: Bithynia et Pontus ) نام یکی از استان های امپراتوری روم واقع در آسیای صغیر بود.
آخرین پادشاه بیتینی، نیکومدس چهارم نام داشت که در جنگی از مهرداد ششم، پادشاه پنتوس، شکست خورد. پس از آنکه لوکیوس کورنلیوس سولا، سردار جمهوری روم، در اولین جنگ مهردادی مهرداد را شکست داد، نیکومدس به تاج و تختش بازگشت و بعدها با مرگ خود در ۷۴ قبل از میلاد قلمرو خود را برای رومیان به ارث گذارد و آنان هم این پادشاهی را بدل به یک استان رومی کردند. [ ۱]
از سال ۸۲ تا ۷۸ قبل از میلاد، در دورانی که هنوز نیکومدس پادشاه بود، جوانی به نام ژولیوس سزار در دربار او حضور داشت؛ کسی که از تعقیب و مجازات قضائیِ طرفداران سولا ( اپتیمات ها ) از روم بدانجا گریخته بود.
در ابتدا بیتینی، که پایتختش همان نیکومدیا باقی مانده بود، به استان آسیا منضم گشت. با این حال از سال ۶۴ قبل از میلاد منفصل شده و با پنتوس یکپارچه گشت و بدین ترتیب «بیتینی و پونتوس» خوانده شد. پلینی کوچک برای مدتی ( ۱۱۲ تا ۱۱۱ ق. م ) به عنوان استاندار بر آنجا حکومت کرد. [ ۲]
عکس بیتینی و پنتوس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس