بیتکچی. [ ت َ ] ( ترکی - مغولی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) مأمور مالیات ( ایلخانان مغول ). ( فرهنگ فارسی معین ) : و شرف الدین را در خدمت او به اسم الغ بیتکچی نامزد گردانید. ( جهانگشای جوینی ). در هر جانب دارالاماره دیوانی مرتب جهت اماثل بیتکچیان و کتاب. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 52 ). و از بیتک چیان قراتای و سیف الدین بیتکچی که مدبر مملکت بود. ( تاریخ رشیدی ). در اثنای این حکایت تیری بر چشم هندوی بیتکچی آمد که از اکابر امراء بود. ( تاریخ رشیدی ).
