بیتسون ویلیام

دانشنامه آزاد فارسی

بِیْتْسون، ویلیام (۱۸۶۱ـ۱۹۲۶)(Bateson, William)
بِیْتْسون، ویلیام
متخصص ژنتیک. از بنیادگذاران علم ژنتیک و از حامیان برجستۀ زیست شناس اتریشی، گرگور مندل، به شمار می رود. به علاوه، در پیشبرد جنین شناسی و نظریۀ تکامل نیز سهیم بود. در ویتبی یورکشر زاده شد و در کیمبریج درس خواند. و در ۱۹۰۸، نخستین استاد ژنتیک کیمبریج شد. از ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۶، مدیر مؤسسۀ باغبانی جان اینِس، در ساری، بود. طی پژوهش های جنین شناختی اش در دهۀ ۱۸۸۰، در ایالات متحدۀ امریکا به شواهدی دست یافت که طنابداران از خارپوستان تکامل یافته اند. این نظریه اکنون پذیرفته است. بعدها به تحقیق در زمینۀ جانوران دریاچه های شور اروپا، آسیای مرکزی، و مصر پرداخت و در کتابش، با عنوان مطالبی دربارۀ مطالعۀ گوناگونی(۱۹۸۴)، نظریۀ ناپیوستاری را برای توصیف فرایند طولانی تکامل عرضه کرد. بنا به این نظریه، گونه ها با نوعی توالی قابل پیش بینی از تغییرات خُرد تکوین نمی یابند، بلکه طی رشته ای از پرش های ناپیوسته تکامل پیدا می کنند. اثر مندل، که خود آن را ترجمه کرد، شواهد تأییدکننده ای برای نظریه اش فراهم می ساخت. همچنین، به آزمایش هایی در زمینۀ زادآوری پرداخت که نتایج آن ها در اثرش با نام اصول وراثت مندل (۱۹۰۸) توصیف شده اند. او نشان داد که برخی صفات همواره با هم به ارث می رسند. اکنون معلوم شده است که این پدیده، معروف به پیوستگی، بر اثر قرارگیری نزدیک ژن ها روی کروموزوم واقع می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس