ماری لوریمر بیتریکس کمبل ( انگلیسی: Mary Lorimer Beatrix Campbell؛ تلفظ نام خانوادگی: /ˈkæmbəl/ ؛ زادهٔ ۳ فوریه ۱۹۴۷ ) یک نویسنده و فعال مدنی اهل انگلستان است که از اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی بدین سو برای نشریه های متعددی نوشته است. کتاب های وی شامل ملاقات دوباره ویگان پی یر ( ۱۹۸۴ میلادی ) ، گولیات: مکان های خطرناک بریتانیا ( ۱۹۹۳ ) و دیانا، شاه دخت ویلز: سیاست جنسی چگونه سلطنت را لرزاند ( ۱۹۹۸ میلادی ) . وی فیلم های نیز ساخته است، از جمله به کودکان گوش دهید ( ۱۹۹۰ میلادی ) که یک فیلم مستند در مورد کودک آزاری است.
... [مشاهده متن کامل]
کمبل در شهر کارلایل، کامبرلند در انگلستان به دنیا آمد. او تعلیمات خود را در مدرسه متوسطه مدرن هارابی و دبیرستان دخترانه کارلایل و شهرستان ( مدرسه دستور زبان ) و از سال ۲۰۰۸ میلادی به بعد در آکادمی مرکزی ریچارد روز کسب کرد. والدین او، جیم و کترین بارنیس، اعضای حزب کمونیست بودند. او دو برادر/خواهر کوچک تر داشت.
بیتریکس بارنیس پس از ازدواج با بابی کمبل که قبلاً در گلاسگو یک تعمیرکار کشتی و نوازنده فیدل بود و همچنین در رنسانس سیاست رادیکال و موسیقی در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی در اسکاتلند نقش داشت، نام خانوادگی خود را به کمبل تغییر داد. آن ها در اواخر سال ۱۹۶۶ میلادی در شهر لندن باهم آشنا شدند و در یک خانه مشترک در منطقه تاور هملتس زندگی می کردند. آن ها در سال ۱۹۷۸ میلادی از هم طلاق گرفتند، اما تا زمان مرگ بابی در ۱۹۹۸ میلادی، باهم دوست های نزدیک بودند. بابی او را تشویق کرد تا شغلی در بخش خبرنگاری بی آبد و او در روزنامه مارنینگ استار که قبلاً معروف به دیلی ورکر بود و بابی در آنجا به عنوان گزارش گر بخش بوکس کار می کرد، به او پیوست. او در نخست به عنوان ویراستار انتشار و بعدتر به عنوان گزارش گر کار نمود. او در ۱۹۷۰ میلادی عمیقاً به جنبش آزادی بخش زنان متعهد شد و از آن زمان به بعد به مسائل مرتبط با مردان و زنان می پرداخت. او که در ۲۳ سالگی به همجنس گرا بودن خود پی برد، طبق بیانیه خودش، بدون هیچ فکری با یک زن ازدواج کرد تا میان «مشارکت مدنی» و «ازدواج» تمایز قایل شود.
زمانی که کمبل در ۱۹۶۱ میلادی در راهپیمایی پیکار برای خلع سلاح هسته ای از الدرمستون تا لندن که اعتراضی در مقابل سلاح هسته ای بود، شرکت کرد. تنها چهارده سال داشت و همچنین در حالی که هنوز نوجوان بود، به حزب کمونیست پیوست. در آن زمان این حزب پیرامون موضع خود نسبت به ارتباط با اتحاد جماهیر شوروی، دچار اختلاف نظر شدید بود. او عضو جناح ضد - استالین این حزب بوده و با تهاجم شوروی به چکسلواکی در ۱۹۶۸ میلادی مخالفت کرد. او و بابی کمبل در لندن به یک گروه دیگر اندیش در درون حزب کمونیستی که توسط استاد دانشگاه، بیل وارین تأسیس شده بود و استالین گرایی و سیاست اقتصادی حزب را نقد می کرد، پیوستند.
... [مشاهده متن کامل]
کمبل در شهر کارلایل، کامبرلند در انگلستان به دنیا آمد. او تعلیمات خود را در مدرسه متوسطه مدرن هارابی و دبیرستان دخترانه کارلایل و شهرستان ( مدرسه دستور زبان ) و از سال ۲۰۰۸ میلادی به بعد در آکادمی مرکزی ریچارد روز کسب کرد. والدین او، جیم و کترین بارنیس، اعضای حزب کمونیست بودند. او دو برادر/خواهر کوچک تر داشت.
بیتریکس بارنیس پس از ازدواج با بابی کمبل که قبلاً در گلاسگو یک تعمیرکار کشتی و نوازنده فیدل بود و همچنین در رنسانس سیاست رادیکال و موسیقی در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی در اسکاتلند نقش داشت، نام خانوادگی خود را به کمبل تغییر داد. آن ها در اواخر سال ۱۹۶۶ میلادی در شهر لندن باهم آشنا شدند و در یک خانه مشترک در منطقه تاور هملتس زندگی می کردند. آن ها در سال ۱۹۷۸ میلادی از هم طلاق گرفتند، اما تا زمان مرگ بابی در ۱۹۹۸ میلادی، باهم دوست های نزدیک بودند. بابی او را تشویق کرد تا شغلی در بخش خبرنگاری بی آبد و او در روزنامه مارنینگ استار که قبلاً معروف به دیلی ورکر بود و بابی در آنجا به عنوان گزارش گر بخش بوکس کار می کرد، به او پیوست. او در نخست به عنوان ویراستار انتشار و بعدتر به عنوان گزارش گر کار نمود. او در ۱۹۷۰ میلادی عمیقاً به جنبش آزادی بخش زنان متعهد شد و از آن زمان به بعد به مسائل مرتبط با مردان و زنان می پرداخت. او که در ۲۳ سالگی به همجنس گرا بودن خود پی برد، طبق بیانیه خودش، بدون هیچ فکری با یک زن ازدواج کرد تا میان «مشارکت مدنی» و «ازدواج» تمایز قایل شود.
زمانی که کمبل در ۱۹۶۱ میلادی در راهپیمایی پیکار برای خلع سلاح هسته ای از الدرمستون تا لندن که اعتراضی در مقابل سلاح هسته ای بود، شرکت کرد. تنها چهارده سال داشت و همچنین در حالی که هنوز نوجوان بود، به حزب کمونیست پیوست. در آن زمان این حزب پیرامون موضع خود نسبت به ارتباط با اتحاد جماهیر شوروی، دچار اختلاف نظر شدید بود. او عضو جناح ضد - استالین این حزب بوده و با تهاجم شوروی به چکسلواکی در ۱۹۶۸ میلادی مخالفت کرد. او و بابی کمبل در لندن به یک گروه دیگر اندیش در درون حزب کمونیستی که توسط استاد دانشگاه، بیل وارین تأسیس شده بود و استالین گرایی و سیاست اقتصادی حزب را نقد می کرد، پیوستند.
