بیتاب عبدالحق

بیتاب، عبدالحق (کابل ۱۲۴۵ـ ۱۳۴۷ش)
شاعر، ادیب و مترجم افغان. سال ها در مدارس کابل و سپس در دانشکدۀ ادبیات آن جا تدریس کرد. خود را شاگرد ملک الشعرا قاری عبدالله، می دانست. بسیاری از شاعران و نویسندگان معاصر افغانستان از شاگردان او بودند. صوفی و پیرو طریقۀ نقشبندیه بود. در ۱۳۳۱ش، به پیشنهاد وزارت معارف، لقب ملک الشعرایی یافت. بیشتر شاعری غزل سراست و غزل هایش میان سبک خراسانی و هندی و به زبان گفتار مردم نزدیک است. از آثارش: دیوان بیتاب (کابل، ۱۳۳۰ش)؛ علم بدیع (کابل، ۱۳۳۲ش)؛ مفتاح الغموض در قافیه و عروض (کابل، ۱۳۳۳ش)؛ ترجمۀ علم منطق از طه حسین (کابل، ۱۳۳۵ش).