بیت عزب. [ ب َ / ب ِ ت ِ ع َ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) ( اصطلاح عرفان ) دلی که به مقام جمع رسیده و دردریای نیستی در مقابل هستی ذات حق فرو رفته باشد.
