بیت حِلانی ( بیت هیلانی هم نوشته اند ) نام شیوه خاصی از معماری کاخ های باستانی است که در هزاره دوم پیش از میلاد شکل گرفته و در منطقه جنوب آناتولی و شمال سوریه امروزی محبوبیت داشت. نام بیت حلانی از زبان اکدی گرفته شده و در آن زبان به معنی «خانهٔ ستون ها» است. در متون بازمانده از دوره باستان به این شیوه، شیوه هیتی می گفتند که احتمالاً به استفاده از آن در پادشاهی هیتی نو در شمال سوریه اشاره دارد.
ویژگی اصلی این شیوه، ساخت سرسرای ستون دار در ورودی اصلی از خارج به داخل بنا یا ورودی حیاط به داخل بناست. این ستون ها اغلب به صورت برجسته تزئین شده اند و دارای پایه ستون هایی با نقوش حیوانی، گیاهی یا هندسی یا موجودات اساطیری هستند. بعد از ورود به سالن که معمولاً اجاقی چسبیده به دیوار روبه رویی را شامل می شود، خود دیوار نیز دارای نقوش حیوانی و موجودات اساطیری است که به صورت برجسته کار شده است. در پشت سالن و اطراف آن اتاق های کوچکی قرار دارند.
از مهم ترین مشخصه های معماری بیت حلانی، استفاده ثابت از یک پلان است که در هیچ مقطع زمانی از همان نمونه اولیه در هزاره دوم ق. م تا دوران کلاسیک در میان رودان بزرگ تر نشد؛ این تغییرناپذیری در تمام شرایط پایدار ماند، تنها در داخل بیت حلانی اتاق ها یا حذف یا به چند اتاق کوچک تر تقسیم شدند.
مصالح اجرای بیت حلانی سنگ، چوب و در بعضی محل ها مواد چسباننده همانند گچ و آهک است و از تراشه چوب برای پرکردن خلل و فرج بین سنگ ها سود جسته اند. جداسازی پلکان از فضای اصلی برای نخستین بار در بیت حلانی کاتنا در سوریه دیده شده و سپس در بیت حلانی های آناتولی شاهد اجرای آن هستیم.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفویژگی اصلی این شیوه، ساخت سرسرای ستون دار در ورودی اصلی از خارج به داخل بنا یا ورودی حیاط به داخل بناست. این ستون ها اغلب به صورت برجسته تزئین شده اند و دارای پایه ستون هایی با نقوش حیوانی، گیاهی یا هندسی یا موجودات اساطیری هستند. بعد از ورود به سالن که معمولاً اجاقی چسبیده به دیوار روبه رویی را شامل می شود، خود دیوار نیز دارای نقوش حیوانی و موجودات اساطیری است که به صورت برجسته کار شده است. در پشت سالن و اطراف آن اتاق های کوچکی قرار دارند.
از مهم ترین مشخصه های معماری بیت حلانی، استفاده ثابت از یک پلان است که در هیچ مقطع زمانی از همان نمونه اولیه در هزاره دوم ق. م تا دوران کلاسیک در میان رودان بزرگ تر نشد؛ این تغییرناپذیری در تمام شرایط پایدار ماند، تنها در داخل بیت حلانی اتاق ها یا حذف یا به چند اتاق کوچک تر تقسیم شدند.
مصالح اجرای بیت حلانی سنگ، چوب و در بعضی محل ها مواد چسباننده همانند گچ و آهک است و از تراشه چوب برای پرکردن خلل و فرج بین سنگ ها سود جسته اند. جداسازی پلکان از فضای اصلی برای نخستین بار در بیت حلانی کاتنا در سوریه دیده شده و سپس در بیت حلانی های آناتولی شاهد اجرای آن هستیم.
wiki: بیت حلانی