بیت الطراز

لغت نامه دهخدا

بیت الطراز. [ ب َ تُطْ طَ ] ( ع اِ مرکب ) جایگاهی که در آنجا طراز بافتندی. کارگاهی که در آن پارچه نفیس می بافتند : ذکر بیت الطراز که به بخارا کارگاهی بوده است و هنوز برجایست و بخارا را کارگاهی بوده است میان حصار و شهرستان نزدیک مسجد جامع و در وی بساط و شادروانها بافتندی. ( تاریخ بخارای نرشخی ص 24 ). رجوع به طراز شود.

فرهنگ فارسی

جایگاهی که در آنجا طراز بافتندی . کارگاهی که در آن پارچه نفیس می بافتند .

پیشنهاد کاربران

بپرس