بیبرس دوم

بَیْبَرس دوم ( ـ۷۰۹ق)
(ملقب به: الملک المظفر) دوازدهمین سلطان از ممالیک مصر. سیف الدین قلاوون، هشتمین سلطان ممالیک مصر، بیبرس را در خردسالی خرید. بیبرس از بندگی آزاد شد و نزد قلاوون اعتبار یافت و جاشنی گیر او شد. در زمان ملک ناصر به مقام استاد الداری ـ سرپرست تشریفات ـ رسید و رقیبش، امیر سیف الدین سلار، نایب السلطنۀ مصر شد و چون ملک ناصر چهارده سال بیشتر نداشت، اختیار کشور به دست آن دو افتاد. پس از کناره گیری ملک ناصر از سلطنت، در ۷۰۸ ق ابتدا سلار را به پادشاهی برگزیدند و چون او نپذیرفت، بیبرس به رغم میل باطنی به سلطنت رسید و سلار در مقام نیابت سلطنت ابقا شد. در دوران پادشاهی بیبرس، که فقط ده ماه و ۲۴ روز ادامه داشت، رقابت میان مملوکان برجی و بحری ادامه یافت. مملوکان بحری به ملک ناصر تمایل داشتند؛ سلار نیز در نهان به کشمکش ها دامن می زد. ملک ناصر که در این زمان برای بازگشت به سلطنت مصمم تر شده بود سپاهی فراهم کرد و در ۱۶ رمضان ۷۰۹ ق سومین دورۀ حکومت خود را آغاز کرد. بیبرس گریخت، اما اسیر و به قاهره منتقل و در همان جا کشته شد. اکثر مورخان بیبرس را مردی خردمند، دین دار و نیکوکار می دانند. او مسجد حاکمی قاهره را که براثر زلزله ویران شده بود بازسازی و کتاب های ارزشمند و املاک بسیار وقف آن کرد. همچین خانقاه رکنیه را در قاهره بنا و بیمارستانی در آن تأسیس کرد.