[ویکی فقه] بِیْبَرْسِ بُنْدُقْداری، ملک ظاهر رکن الدین ابوالفتح صالحی (د ۶۷۶ق/۱۲۷۷م) چهارمین سلطان از شاخه ممالیک بحری که از ۶۵۸تا۶۷۶ق بر مصر و شام حکومت کرد.
بِیْبَرْسِ بُنْدُقْداری، ملک ظاهر رکن الدین ابوالفتح صالحی (د ۶۷۶ق/۱۲۷۷م) چهارمین سلطان از شاخه ممالیک بحری که از ۶۵۸تا۶۷۶ق بر مصر و شام حکومت کرد.بیبرس به دلیل پیروزی های چشم گیر در برابر هجوم مغولان به شام، و مقابله فیروزمندانه با صلیبی ها و نیز به سبب کامیابی اش در ایجاد وحدت میان مصر و شام، و سرکوب سرکشی ها در داخل و تعرضات خارج از قلمرو حکومت و پی ریزی نظامی استوار در اداره حکومت، توانست به چنان درجه ای از اقتدار دست یابد که از دوران حکمرانی وی به عنوان یکی از باشکوه ترین دوران های تاریخ مصر اسلامی یاد شده، و شرح اقدامات دلیرانه اش آمیخته با قصه های عامیانه تا به امروز در مصر باقی مانده است.
← تولد
(۱) ابن ایاس محمد، بدائع الزهور، به کوشش محمدمصطفیٰ، قاهره، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م. (۲) ابن بی بی، حسین، الاوامر العلانیة، به کوشش عدنان صادق ارزی، آنکارا، ۱۹۵۶م. (۳) ابن تغری بردی، المنهل الصافی، به کوشش نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، ۱۹۸۵م. (۴) ابن تغری بردی، النجوم. (۵) ابن خلدون، العبر. (۶) ابن دقمان، ابراهیم، الجوهر الثمین، به کوشش محمد کمال الدین عزالدین علی، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م. (۷) ابن دواداری، ابوبکر، کنز الدرر، به کوشش اولریش هارمان، قاهره، ۱۳۹۱ق/۱۹۷۱م. (۸) ابن شاکر کتبی، محمد، عیون التواریخ، به کوشش فیصل سامر و نبیه عبدالمنعم داوود، بغداد، ۱۴۰۰ق/۱۹۸۰م. (۹) ابن شاکر کتبی، محمد، فوات الوفیات، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، قاهره، ۱۹۵۱م. (۱۰) ابن شداد، محمد، تاریخ الملک الظاهر، به کوشش احمد حطیط، ویسبادن، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م. (۱۱) ابن طولونی حسن، النزهة السنیة، به کوشش محمد کمال الدین عزالدین علی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م. (۱۲) ابن ظهیره، الفضائل الباهرة، به کوشش مصطفیٰ سقا و کامل مهندس، قاهره، ۱۹۶۹م. (۱۳) ابن عبری، غریغوریوس، تاریخ مختصرالدول، به کوشش انطول صالحانی، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م. (۱۴) ابن عماد عبدالحی، شذرات الذهب، بیروت، دارالکتب العلمیه. (۱۵) ابن فرات، محمد، تاریخ، به کوشش قسطنطین زریق، بیروت، ۱۹۴۲م. (۱۶) ابن کثیر، البدایة و النهایة، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م. (۱۷) ابوالفدا، تقویم البلدان، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران، ۱۳۴۹ش. (۱۸) ابوالفدا، المختصر فی اخبار البشر، بیروت، ۱۳۸۱ق/۱۹۶۱م. (۱۹) اشپولر، برتولد، تاریخ مغول در ایران، ترجمه محمود میرآفتاب، تهران، ۱۳۷۲ش. (۲۰) اقبال آشتیانی، عباس، تاریخ مفصل ایران، از حمله چنگیز تا تشکیل دولت تیموری، تهران، ۱۳۴۱ش. (۲۱) بروکلمان کارل، تاریخ ملل و دول اسلامی، ترجمه هادی جزایری، تهران، ۱۳۴۶ش. (۲۲) بیانی شیرین، دین و دولت در ایران عهد مغول، تهران، ۱۳۷۵ش. (۲۳) دفتری، فرهاد، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ترجمه فریدون بدره ای، تهران، ۱۳۷۵ش. (۲۴) ذهبی، محمد، تاریخ الاسلام، به کوشش عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتب العربی. (۲۵) رانسیمان، استیون، تاریخ جنگ های صلیبی، ترجمه منوچهر کاشف، تهران، ۱۳۵۸ش. (۲۶) رشیدالدین، فضل الله، جامع التواریخ، به کوشش محمد روشن و مصطفیٰ موسوی، تهران، ۱۳۷۳ش. (۲۷) زیدان جرجی، تاریخ مصرالحدیث، قاهره، ۱۹۱۱م. (۲۸) سیوطی، تاریخ الخلفاء، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، قاهره، ۱۹۶۲م. (۲۹) سیوطی، حسن المحاضرة، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۹۶۸م. (۳۰) شبارو عصام محمد، دولت ممالیک، ترجمه شهلا بختیاری، قم، ۱۳۸۰ش. (۳۱) صفدی، خلیل، الوافی بالوفیات، به کوشش ژاکلین سوبله و علی عماره، ویسبادن، ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م. (۳۲) صقاعی، فضل الله، تالی کتاب الوافی بالوفیات، به کوشش ژاکلین سوبله، دمشق، ۱۹۷۴م. (۳۳) عاشور، سعیدعبدالفتاح، مصر و الشام فی عصر الایوبیین و الممالیک، بیروت، ۱۹۷۲م. (۳۴) عاشور، فایدحماد، العلاقات السیاسیة بین الممالیک و المغول، به کوشش جوزیف نسیم، قاهره، ۱۹۷۶م. (۳۵) عبدالباسط ملطی، نزهة الاساطین، به کوشش محمد کمال الدین عزالدین علی، قاهره، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م. (۳۶) عودات احمد و دیگران، تاریخ المغول و الممالیک، اربد، ۱۹۹۰م. (۳۷) عینی، محمود، عقد الجمان، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م. (۳۸) قاسم قاسم عبده، ماهیة الحروب الصلبیة، کویت، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م. (۳۹) قلقشندی، احمد، صبح الاعشیٰ، قاهره، ۱۳۸۳ق/۱۹۶۳م. (۴۰) گروسه رنه، امپراتوری صحرانوردان، ترجمه عبدالحسین میکده، تهران، ۱۳۵۳ش. (۴۱) لویس برنارد، خاورمیانه دو هزار سال تاریخ، ترجمه حسن کامشاد، تهران، ۱۳۸۱ش. (۴۲) مختصر سلجوق نامه ابن بی بی، اخبار سلاجقه روم، به کوشش محمدجوادمشکور، تهران، ۱۳۵۰ش. (۴۳) مرتضوی، منوچهر، مسائل عصر ایلخانان، تهران، ۱۳۷۰ش. (۴۴) مرگان دیوید، مغول ها، ترجمه عباس مخبر، تهران، ۱۳۷۱ش. (۴۵) مقریزی، احمد، الخطط، قاهره، ۱۹۱۳م. (۴۶) مقریزی، احمد، السلوک، به کوشش محمد مصطفیٰ زیاده، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م. (۴۷) مویر و، تاریخ دولة الممالیک فی مصر، ترجمه محمود عابدین و سلیم حسن، قاهره، ۱۴۱۵ق/۱۹۵۷م. (۴۸) نیکلسن ر ا، تاریخ الادب العباسی، ترجمه صفا خلوصی، بغداد، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م. (۴۹) وصاف، تاریخ، تحریر عبدالمحمد آیتی، تهران، ۱۳۴۶ش. (۵۰) یافعی عبدالله، مرآةالجنان، حیدرآباددکن، ۱۳۳۹ق. (۵۱) یونینی، موسیٰ، ذیل مرآةالزمان، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۴ق/۱۹۵۴م. (۵۲) Ayalon D، Studies on the Mamlüks of Egypt، London، ۱۹۷۷. (۵۳) Muir، W، The Caliphate، Its Rise، Decline، and Fall، New York، ۱۹۷۵. (۵۴) Stevenson W B، The Crusaders in the East، Beirut، ۱۹۶۸.
بِیْبَرْسِ بُنْدُقْداری، ملک ظاهر رکن الدین ابوالفتح صالحی (د ۶۷۶ق/۱۲۷۷م) چهارمین سلطان از شاخه ممالیک بحری که از ۶۵۸تا۶۷۶ق بر مصر و شام حکومت کرد.بیبرس به دلیل پیروزی های چشم گیر در برابر هجوم مغولان به شام، و مقابله فیروزمندانه با صلیبی ها و نیز به سبب کامیابی اش در ایجاد وحدت میان مصر و شام، و سرکوب سرکشی ها در داخل و تعرضات خارج از قلمرو حکومت و پی ریزی نظامی استوار در اداره حکومت، توانست به چنان درجه ای از اقتدار دست یابد که از دوران حکمرانی وی به عنوان یکی از باشکوه ترین دوران های تاریخ مصر اسلامی یاد شده، و شرح اقدامات دلیرانه اش آمیخته با قصه های عامیانه تا به امروز در مصر باقی مانده است.
← تولد
(۱) ابن ایاس محمد، بدائع الزهور، به کوشش محمدمصطفیٰ، قاهره، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م. (۲) ابن بی بی، حسین، الاوامر العلانیة، به کوشش عدنان صادق ارزی، آنکارا، ۱۹۵۶م. (۳) ابن تغری بردی، المنهل الصافی، به کوشش نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، ۱۹۸۵م. (۴) ابن تغری بردی، النجوم. (۵) ابن خلدون، العبر. (۶) ابن دقمان، ابراهیم، الجوهر الثمین، به کوشش محمد کمال الدین عزالدین علی، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م. (۷) ابن دواداری، ابوبکر، کنز الدرر، به کوشش اولریش هارمان، قاهره، ۱۳۹۱ق/۱۹۷۱م. (۸) ابن شاکر کتبی، محمد، عیون التواریخ، به کوشش فیصل سامر و نبیه عبدالمنعم داوود، بغداد، ۱۴۰۰ق/۱۹۸۰م. (۹) ابن شاکر کتبی، محمد، فوات الوفیات، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، قاهره، ۱۹۵۱م. (۱۰) ابن شداد، محمد، تاریخ الملک الظاهر، به کوشش احمد حطیط، ویسبادن، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م. (۱۱) ابن طولونی حسن، النزهة السنیة، به کوشش محمد کمال الدین عزالدین علی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م. (۱۲) ابن ظهیره، الفضائل الباهرة، به کوشش مصطفیٰ سقا و کامل مهندس، قاهره، ۱۹۶۹م. (۱۳) ابن عبری، غریغوریوس، تاریخ مختصرالدول، به کوشش انطول صالحانی، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م. (۱۴) ابن عماد عبدالحی، شذرات الذهب، بیروت، دارالکتب العلمیه. (۱۵) ابن فرات، محمد، تاریخ، به کوشش قسطنطین زریق، بیروت، ۱۹۴۲م. (۱۶) ابن کثیر، البدایة و النهایة، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م. (۱۷) ابوالفدا، تقویم البلدان، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران، ۱۳۴۹ش. (۱۸) ابوالفدا، المختصر فی اخبار البشر، بیروت، ۱۳۸۱ق/۱۹۶۱م. (۱۹) اشپولر، برتولد، تاریخ مغول در ایران، ترجمه محمود میرآفتاب، تهران، ۱۳۷۲ش. (۲۰) اقبال آشتیانی، عباس، تاریخ مفصل ایران، از حمله چنگیز تا تشکیل دولت تیموری، تهران، ۱۳۴۱ش. (۲۱) بروکلمان کارل، تاریخ ملل و دول اسلامی، ترجمه هادی جزایری، تهران، ۱۳۴۶ش. (۲۲) بیانی شیرین، دین و دولت در ایران عهد مغول، تهران، ۱۳۷۵ش. (۲۳) دفتری، فرهاد، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ترجمه فریدون بدره ای، تهران، ۱۳۷۵ش. (۲۴) ذهبی، محمد، تاریخ الاسلام، به کوشش عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتب العربی. (۲۵) رانسیمان، استیون، تاریخ جنگ های صلیبی، ترجمه منوچهر کاشف، تهران، ۱۳۵۸ش. (۲۶) رشیدالدین، فضل الله، جامع التواریخ، به کوشش محمد روشن و مصطفیٰ موسوی، تهران، ۱۳۷۳ش. (۲۷) زیدان جرجی، تاریخ مصرالحدیث، قاهره، ۱۹۱۱م. (۲۸) سیوطی، تاریخ الخلفاء، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، قاهره، ۱۹۶۲م. (۲۹) سیوطی، حسن المحاضرة، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۹۶۸م. (۳۰) شبارو عصام محمد، دولت ممالیک، ترجمه شهلا بختیاری، قم، ۱۳۸۰ش. (۳۱) صفدی، خلیل، الوافی بالوفیات، به کوشش ژاکلین سوبله و علی عماره، ویسبادن، ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م. (۳۲) صقاعی، فضل الله، تالی کتاب الوافی بالوفیات، به کوشش ژاکلین سوبله، دمشق، ۱۹۷۴م. (۳۳) عاشور، سعیدعبدالفتاح، مصر و الشام فی عصر الایوبیین و الممالیک، بیروت، ۱۹۷۲م. (۳۴) عاشور، فایدحماد، العلاقات السیاسیة بین الممالیک و المغول، به کوشش جوزیف نسیم، قاهره، ۱۹۷۶م. (۳۵) عبدالباسط ملطی، نزهة الاساطین، به کوشش محمد کمال الدین عزالدین علی، قاهره، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م. (۳۶) عودات احمد و دیگران، تاریخ المغول و الممالیک، اربد، ۱۹۹۰م. (۳۷) عینی، محمود، عقد الجمان، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م. (۳۸) قاسم قاسم عبده، ماهیة الحروب الصلبیة، کویت، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م. (۳۹) قلقشندی، احمد، صبح الاعشیٰ، قاهره، ۱۳۸۳ق/۱۹۶۳م. (۴۰) گروسه رنه، امپراتوری صحرانوردان، ترجمه عبدالحسین میکده، تهران، ۱۳۵۳ش. (۴۱) لویس برنارد، خاورمیانه دو هزار سال تاریخ، ترجمه حسن کامشاد، تهران، ۱۳۸۱ش. (۴۲) مختصر سلجوق نامه ابن بی بی، اخبار سلاجقه روم، به کوشش محمدجوادمشکور، تهران، ۱۳۵۰ش. (۴۳) مرتضوی، منوچهر، مسائل عصر ایلخانان، تهران، ۱۳۷۰ش. (۴۴) مرگان دیوید، مغول ها، ترجمه عباس مخبر، تهران، ۱۳۷۱ش. (۴۵) مقریزی، احمد، الخطط، قاهره، ۱۹۱۳م. (۴۶) مقریزی، احمد، السلوک، به کوشش محمد مصطفیٰ زیاده، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م. (۴۷) مویر و، تاریخ دولة الممالیک فی مصر، ترجمه محمود عابدین و سلیم حسن، قاهره، ۱۴۱۵ق/۱۹۵۷م. (۴۸) نیکلسن ر ا، تاریخ الادب العباسی، ترجمه صفا خلوصی، بغداد، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م. (۴۹) وصاف، تاریخ، تحریر عبدالمحمد آیتی، تهران، ۱۳۴۶ش. (۵۰) یافعی عبدالله، مرآةالجنان، حیدرآباددکن، ۱۳۳۹ق. (۵۱) یونینی، موسیٰ، ذیل مرآةالزمان، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۴ق/۱۹۵۴م. (۵۲) Ayalon D، Studies on the Mamlüks of Egypt، London، ۱۹۷۷. (۵۳) Muir، W، The Caliphate، Its Rise، Decline، and Fall، New York، ۱۹۷۵. (۵۴) Stevenson W B، The Crusaders in the East، Beirut، ۱۹۶۸.
wikifeqh: ملک_ظاهر_رکن_الدین_بیبرس_بندق داری
[ویکی حج] بَیبَرْس بُنْدُقْداری چهارمین سلطان ممالیک بحری و بانی خدماتی در حرمین بود.
بیبرس بندقداری از سلاطین ممالیک بحری بود که بر مصر و شام حکومت کرد و در مدت حکومت خود علاوه بر حکومت داری و مملکت داری و به تخت نشاندن خلفای عباسی و فتوحات گسترده و مقابله با دولت های صلیبی، اقدامات فرهنگی بسیاری مخصوصا در حرمین شریفین انجام داده است؛ از جمله آن اقدامات رسیدگی به امور مکه و مدینه و حاجیان، رسیدگی به امور شهری، بنای حرم پیامبر(ص) و سقف و دیوارهای سمت شرق و غرب و انتهای مسجد، تزیینات حرم نبوی، و اقداماتی در مکه را می توان نام برد.
بیبرسِ بندقداری، ابوالفتح صالحی، چهارمین سلطان از ممالیک بحری است که از 658 تا 676ق. بر مصر و شام حکمرانی کرد.
بیبرس بندقداری از سلاطین ممالیک بحری بود که بر مصر و شام حکومت کرد و در مدت حکومت خود علاوه بر حکومت داری و مملکت داری و به تخت نشاندن خلفای عباسی و فتوحات گسترده و مقابله با دولت های صلیبی، اقدامات فرهنگی بسیاری مخصوصا در حرمین شریفین انجام داده است؛ از جمله آن اقدامات رسیدگی به امور مکه و مدینه و حاجیان، رسیدگی به امور شهری، بنای حرم پیامبر(ص) و سقف و دیوارهای سمت شرق و غرب و انتهای مسجد، تزیینات حرم نبوی، و اقداماتی در مکه را می توان نام برد.
بیبرسِ بندقداری، ابوالفتح صالحی، چهارمین سلطان از ممالیک بحری است که از 658 تا 676ق. بر مصر و شام حکمرانی کرد.
wikihaj: بیبرس_بندقداری