بیاچاریدن. [ دَ ] ( مص ) آچاردن. آچاریدن : که مر این خاک ترش را تو چو طباخان می ببوی و مزه و رنگ بیاچاری.ناصرخسرو.رجوع به آچاردن و آچاریدن شود.
