بیانیه ۱۴ فعال سیاسی موسوم به بیانیه ۱۴ نام بیانیه ای است که در آستانه ۲۲ خرداد ماه ۱۳۹۸ خورشیدی، همزمان با سالگرد انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ ایران، توسط ۱۴ تن از فعالان مدنی و کنشگران سیاسی داخل و خارج از ایران با هدف طرح یک سری خواسته های سیاسی و مدنی منتشر شد. امضاکنندگان این بیانیه با طرح مشکلات اقتصادی، مدنی و سیاسی داخل ایران ضمن انتقاد از وضعیت جاری کشور در زمینه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خواستار اعمال اصلاحات در قانون اساسی کشور، کناره گیری سید علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی از قدرت و گذار از نظام جمهوری اسلامی شدند. امضاکنندگان این سند دلایل خود برای طرح چنین مطالبه ای را «نقص گسترده حقوق مدنی، به خصوص زنان»، «ناتوانی در رهبری و اداره درست کشور» و «استبداد نظام حاکم، عدم استقلال قوا و عدم امکان برگزاری انتخابات آزاد» عنوان کردند. بیانیه مذکور «مردم ایران» را مخاطب خود قرار می دهد و با فراخوان مردم به خیزش پایان می یابد. کمال جعفری یزدی، محمد نوری زاد، گوهر عشقی و محمد ملکی از جمله چهره هایی بودند که بیانیه را امضا کردند.
... [مشاهده متن کامل]
به فاصله چندی پس از انتشار بیانیه فوق، ۱۴ زن ایرانی از چهره های کنشگر خارج کشور نیز با امضای بیانیه ای حمایت خود را از این ۱۴ تن اعلام داشتند. نام چهره هایی چون مسیح علی نژاد و نازنین بنیادی در بین این افراد به چشم می خورد.
در همین حین ۱۴ نفر از کنشگران زن داخل ایران ضمن انتشار نامه ای با اعلام مطالبات مدنی و سیاسی خود و اعلام حمایت از بیانیه ۱۴ تن، اعلام موجودیت نمودند.
پس از انتشار این بیانیه ها بسیاری از امضاکنندگان آن احضار یا توسط نهادهای امنیتی بازداشت شدند. عده ای از امضاکنندگان نیز گزارش کردند که توسط افرادی ناشناس مورد تهدید، ضرب شتم و ارعاب قرار گرفتند.
تعدادی از احزاب سیاسی، چهره های سرشناس و جمعی از شهروندان نیز اقدام به اعلام حمایت از این کنشگران و بیانیه آنها کردند.
روی سخن بیانیه با مردم ایران است و مخاطبان خود را هم میهن صدا می کند. بیانیه با رویکردی انتقادی نسبت به مسائل مدنی و سیاسی ایران نوشته شده است. امضاکنندگان خواستار کناره گیری رهبر جمهوری اسلامی از قدرت و گذار از نظام جمهوری اسلامی و اعمال تغییرات در قانون اساسی کشور شدند. نویسندگان نظام جمهوری اسلامی را نظامی اصلاح ناپذیر قلمداد کرده و اصل ۱۱۰، ۱۱۲ و ۱۱۳ ارکان نظام سیاسی جمهوری اسلامی در قانون اساسی «که میزان صلاحیت و اختیارات رهبر جمهوری اسلامی را تعیین می کند» و موانع بازنگری آن قوانین طبق اصول ۱۷۶ و ۱۷۷ «مربوط به اختیارات شورای عالی امنیت ملی و مجمع تشخیص مصلحت نظام» را نیز مدرکی برای اثبات بیانات خود معرفی نمودند.
... [مشاهده متن کامل]
به فاصله چندی پس از انتشار بیانیه فوق، ۱۴ زن ایرانی از چهره های کنشگر خارج کشور نیز با امضای بیانیه ای حمایت خود را از این ۱۴ تن اعلام داشتند. نام چهره هایی چون مسیح علی نژاد و نازنین بنیادی در بین این افراد به چشم می خورد.
در همین حین ۱۴ نفر از کنشگران زن داخل ایران ضمن انتشار نامه ای با اعلام مطالبات مدنی و سیاسی خود و اعلام حمایت از بیانیه ۱۴ تن، اعلام موجودیت نمودند.
پس از انتشار این بیانیه ها بسیاری از امضاکنندگان آن احضار یا توسط نهادهای امنیتی بازداشت شدند. عده ای از امضاکنندگان نیز گزارش کردند که توسط افرادی ناشناس مورد تهدید، ضرب شتم و ارعاب قرار گرفتند.
تعدادی از احزاب سیاسی، چهره های سرشناس و جمعی از شهروندان نیز اقدام به اعلام حمایت از این کنشگران و بیانیه آنها کردند.
روی سخن بیانیه با مردم ایران است و مخاطبان خود را هم میهن صدا می کند. بیانیه با رویکردی انتقادی نسبت به مسائل مدنی و سیاسی ایران نوشته شده است. امضاکنندگان خواستار کناره گیری رهبر جمهوری اسلامی از قدرت و گذار از نظام جمهوری اسلامی و اعمال تغییرات در قانون اساسی کشور شدند. نویسندگان نظام جمهوری اسلامی را نظامی اصلاح ناپذیر قلمداد کرده و اصل ۱۱۰، ۱۱۲ و ۱۱۳ ارکان نظام سیاسی جمهوری اسلامی در قانون اساسی «که میزان صلاحیت و اختیارات رهبر جمهوری اسلامی را تعیین می کند» و موانع بازنگری آن قوانین طبق اصول ۱۷۶ و ۱۷۷ «مربوط به اختیارات شورای عالی امنیت ملی و مجمع تشخیص مصلحت نظام» را نیز مدرکی برای اثبات بیانات خود معرفی نمودند.
