بَیانیه های سوررِئالیسم (Manifestes du surralisme)
دو بیانیه (مانیفست) از آندره برتون، به زبان فرانسوی، حاوی آرای او دربارۀ جنبش سوررئالیسم در دهۀ ۱۹۲۰، بیانیۀ نخست منتشرشده در ۱۹۲۴ و بیانیۀ دوم منتشرشده در ۱۹۲۹. بیانیۀ اول اعلام زایشِ این جنبش و ترسیم کنندۀ خط مشی اصلی نهضت سوررئالیسم در نظر برتون است. اساسی ترین نکتۀ آن برچیدن تعصبات و ضدیت با هرگونه رئالیسم در هنر است که برتون آن را مسئول فقر زبان می داند. بیانیۀ دوم لحنی تندتر و جدلی تر دارد، و جنبش را به مرحلۀ فعالیت سیاسی فرامی برد. از مشخصه های اصلی این بیانیه، همبستگی با مفاهیم ماتریالیسم تاریخی است؛ چرا که در آن چهرۀ حامی سوررئالیسم از زیگموند فروید به کارل مارکس تغییر می یابد. برتون با انتشار ضمیمه ای بر این دو بیانیه، با عنوانِ دربارۀ سوررئالیسم با آثار ارزنده اش (۱۹۵۳)، بر مواضع اولیۀ خود پای فشرد. این بیانیه ها، جدا از اعتباری که دارند، به سبب بازیگوشی های بلاغی نیز درخورِ تأمل اند.
دو بیانیه (مانیفست) از آندره برتون، به زبان فرانسوی، حاوی آرای او دربارۀ جنبش سوررئالیسم در دهۀ ۱۹۲۰، بیانیۀ نخست منتشرشده در ۱۹۲۴ و بیانیۀ دوم منتشرشده در ۱۹۲۹. بیانیۀ اول اعلام زایشِ این جنبش و ترسیم کنندۀ خط مشی اصلی نهضت سوررئالیسم در نظر برتون است. اساسی ترین نکتۀ آن برچیدن تعصبات و ضدیت با هرگونه رئالیسم در هنر است که برتون آن را مسئول فقر زبان می داند. بیانیۀ دوم لحنی تندتر و جدلی تر دارد، و جنبش را به مرحلۀ فعالیت سیاسی فرامی برد. از مشخصه های اصلی این بیانیه، همبستگی با مفاهیم ماتریالیسم تاریخی است؛ چرا که در آن چهرۀ حامی سوررئالیسم از زیگموند فروید به کارل مارکس تغییر می یابد. برتون با انتشار ضمیمه ای بر این دو بیانیه، با عنوانِ دربارۀ سوررئالیسم با آثار ارزنده اش (۱۹۵۳)، بر مواضع اولیۀ خود پای فشرد. این بیانیه ها، جدا از اعتباری که دارند، به سبب بازیگوشی های بلاغی نیز درخورِ تأمل اند.
wikijoo: بیانیه_های_سورریالیسم