بیان قولی

[ویکی فقه] هر گفتاری که توضیح دهنده کلام مجمل باشد، بیان قولی نامیده می شود.
هر گفتاری که توضیح دهنده کلام مجمل باشد، بیان قولی یا به عبارتی مبین قولی نامیده می شود، که هم شامل سخن خدای متعال است.
← مثال
گفتار تام : در بیان قولی ممکن است گفتار تام باشد، مانند این که اول گفته شود:" اکرم العلما " و سپس گفته شود:" اکرم الزهاد منهم ".گفتار غیر تام : یا ممکن هست غیر تام باشد، مانند:" اکرم العلما الزهاد منهم ".
انواع بیان قولی
بیان قولی دو گونه است:نص : اولی نص هست که آن را محکم نیز می گویند، و عبارت است از دلالت صریح کلام بر معنای مراد، به طوری که در آن احتمال معنای دیگر داده نشود، مانند:" الله خالق کل شی ء ".ظاهر : دومی ظاهر هست و آن وقتی هست که دلالت کلام بر معنای مراد و روشن باشد، اما غیر آن نیز احتمال داده شود، یعنی در آن، دو معنا احتمال داده شود، یکی راجح و دیگری مرجوح، در این صورت، طرف راجح را ظاهر و طرف مرجوح را مؤوّل می گویند.