بیاعه

لغت نامه دهخدا

( بیاعة ) بیاعة. [ ع َ ] ( ع اِ ) متاع و کالای فروختنی. ج ، بیاعات. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

متاع و کالای فروختنی . جمع : بیاعات

پیشنهاد کاربران

بپرس