بی یسمع. [ ی َ م َ ] ( ع جمله فعلیه ) ( از: ب + ی متکلم + یسمع، فعل مفرد مضارع ) به من می شنَوَد. به وسیله من می شنَوَد : رو که بی یسمع و بی یبصر تویی سر تویی چه جای صاحب سر تویی.مولوی.
