بی گوهری

لغت نامه دهخدا

بی گوهری. [ گ َ / گُو هََ ] ( حامص مرکب ) بی اصلی. نانجیبی. بی پدر مادری. بی اصل و حسب بودن :
یکی را ز کم گوهری دل بدرد
یکی را ز بی گوهری آه سرد.
نظامی.
|| ناداری. فقر. تهیدستی. و رجوع به گوهر شود.

فرهنگ فارسی

بی اصلی . نانجیبی . بی پدر مادری . بی اصل و نسب بودن .

پیشنهاد کاربران

بپرس