بی گوهر. [ گ َ / گُو هََ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + گوهر ) بی اصل. نانجیب. بدگهر. بی پدرو مادر. ( یادداشت مؤلف ). مقابل نژاده : بی گوهر گوهری ز گوهر نشودسگ را سگی از قِلاده کمتر نشود.سنایی.سروری را اصل و گوهر برترین سرمایه است مردم بی اصل و بی گوهر نیابد سروری.سوزنی.رجوع به گوهر شود.