بی گوشی هراسی[ ۱] یا نوموفوبیا ( به انگلیسی: Nomophobia، که مخفف no - mobile - phone phobia است ) به معنی ترس از جدایی از تلفن همراه یا هراس از در دسترس نبودن تلفن همراه، نداشتن خط اینترنت در گوشی ها یا ترس از تمام شدن باتری موبایل است. این عارضه بعد از همه گیر شدن تلفن های همراه و شبکه های اجتماعی و میزان استفاده مردم از تلفن های همراه افزایش یافت و در نتیجه در اثر اعتیاد به موبایل یا شبکه های اجتماعی، اولین بار در سال ۲۰۰۸ این فوبیا توسط مؤسسه تحقیقاتی YouGov تعریف شد. این یک علامت یا سندروم استفاده از رسانه های دیجیتال مشکل ساز در سلامت روان در نظر گرفته شده است که تعاریف آن استاندارد نیست. [ ۲]
بر پایهٔ تحقیقات انجام شده ۷۷ درصد کسانی که از آن عارضه رنج می برند بین گروه سنی ۲۵–۳۴ و بالاتر از ۵۵ سال هستند.
افرادی که به بی گوشی هراسی دچار می شوند ترس از گم شدن تلفن همراه یا از دست دادن تلفن همراه خود یا تمام شدن شارژ باتری تلفن همراهشان را دارند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبر پایهٔ تحقیقات انجام شده ۷۷ درصد کسانی که از آن عارضه رنج می برند بین گروه سنی ۲۵–۳۴ و بالاتر از ۵۵ سال هستند.
افرادی که به بی گوشی هراسی دچار می شوند ترس از گم شدن تلفن همراه یا از دست دادن تلفن همراه خود یا تمام شدن شارژ باتری تلفن همراهشان را دارند.
wiki: بی گوشی هراسی