بی گهر

لغت نامه دهخدا

بی گهر. [ گ ُ هََ ] ( ص مرکب ) مخفف بی گوهر. بی اصل. نانجیب :
بدو گفت کاین نزد بهرام بر
بگو ای سبک مایه بی گهر...
فردوسی.
و رجوع به گهر و گوهر شود.

فرهنگ فارسی

مخفف بی گوهر . بی اصل . نانجیب .

پیشنهاد کاربران

بپرس