بی گزیر

لغت نامه دهخدا

بی گزیر. [ گ ُ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + گزیر ) ناگزیر. ناچار. واجب. حتم :
کنون آفرین تو شد بی گزیر
به ما هر که هستیم برنا و پیر.
فردوسی.
رجوع به گزیر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس