بی گاده

لغت نامه دهخدا

بی گاده. [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) متنفر و بیزار از زن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از فرهنگ شعوری ). || عِنّین و آنکه مردی ندارد. ( ناظم الاطباء ). نامرد. ( آنندراج ) ( از فرهنگ شعوری ).

پیشنهاد کاربران

بپرس