بی کلا

لغت نامه دهخدا

بیکلا. [ ک َ ] ( اِخ ) دهی از دیهای بالاتجن بارفروش مازندران. ( ترجمه سفرنامه رابینو مازندران ص 158 ).

/bi kelaa/ سربرهنه

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید