بی کار و بی عار

لغت نامه دهخدا

بی کار و بی عار. [ رُ ] ( ترکیب عطفی ، ص مرکب ) بی کاره. که هیچ کار ندارد و از بی کاری عار ندارد. ولگرد. عاطل و باطل. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

بیکاره . که هیچ کار ندارد و از بیکاری عار ندارد . ولگرد . عاطل و باطل .

پیشنهاد کاربران

بپرس