بی چونی

لغت نامه دهخدا

بی چونی. ( حامص مرکب ) بی نظیری و بی مثالی و بی همتایی. ( ناظم الاطباء ). بی مانندی. بی همتایی. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

بی مانندی، بی مانند بودن.

پیشنهاد کاربران

بپرس