بی چشم. [ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) کور. ( ناظم الاطباء ). آنکه چشم ندارد. || مجازاً، بی خُبْرَت. ( یادداشت بخط مؤلف ) : آنکه بی چشم است بفروشد به یک جو جوهری.سنایی.
