بی چار

لغت نامه دهخدا

بی چار. ( ص مرکب ) مخفف بیچاره :
هوا پود شد برف چون تار گشت
سپه را از آن کار بیچار گشت.
فردوسی.
بگرد عالم آوارم تو کردی
چنین بدروز و بیچارم تو کردی.
؟

پیشنهاد کاربران

بپرس