بی پیر

پِیَرْ در گویش محلی یعنی پدر
بی پیر یعنی بی پدر
بی پدر یعنی کسی که اصالت ندارد.
( مختار فیاض )

بی پیر : بی پیر نوعی دشنام نسبت به شخص در خور تحقیر یا بی رحم یا چیز سخت و آزارنده ، مترادف :بی کتاب، لامسّب، بی مروت ، بی پدر: ( اگر مرده بودم می بردند در مسجد پاریس به دست عرب های بی پیر می افتادم دوباره میمردم از ریخت آنها بیزارم . ) ( زنده بگور25 )

آزار دهنده، نفرت انگیز
حرص و یک عالم فضولی خواه طاقت خواه عجز / جز جوانی ها از این بی پیر نتوان یافتن صائب

خستگی ناپذیر، مقاوم