بی وضعی. [ وَ ] ( حامص مرکب ) ( از: بی + وضع + ی ) حالت بی وضع. صفت بی وضع. بداطواری. ( آنندراج ). بی ترتیبی. نداشتن آداب و اطوار نیک. ( ناظم الاطباء ).
